“Karşılık” terimi 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nda teşebbüs için borç mahiyetinde olan bazı zararları karşılamak üzere hesaben ayrılan miktarları ifade etmek için kullanılmıştır. Yerli ve yabancı bankalar tarafından ayrılan karşılıklar direkt olarak kurumlar vergisi matrahını etkileyecektir. Yerli ve yabancı bankalar tarafından 5411 sayılı Bankacılık Kanunu’na göre ayrılacak olan karşılıklar genel ve özel karşılıklar olmak üzere iki türlüdür. Karşılık ayrılmasında Bankacılık Kanunu dışında Karşılıklar Yönetmeliğinde yer alan düzenlemeler de temel alınacaktır. Bu makalemiz Türkiye’de faaliyet gösteren yerli veya yabancı bankaların kurumlar vergisi matrahının hesaplanmasında dikkate alabileceği karşılıkları analiz etmek için hazırlanmıştır. Bu makalemizde 5411 sayılı Bankacılık Kanunu ve 5520 sayılı Kurumlar Vergisi Kanunu hükümleri karşılaştırmalı bir şekilde analiz edilecektir. Bankacılık mevzuatına göre yerli veya yabancı bankalar tarafından ayrılan karşılıklar 5520 sayılı Kurumlar Vergisi Kanunu’nda yer alan koşulların gerçekleşmesi durumunda kurumlar vergisi matrahının hesaplanmasında dikkate alınacaktır. Bu nedenle kurumların karşılık ayırmalarında bankacılık mevzuatı ve vergi mevzuatı hükümleri geçerli olacaktır.
The term “Provision” has been used in the Tax Procedure Law no. 213 to define the amounts allocated by approximation in order to cover some damages in the form of debt for the enterprise. Provisions made by domestic and foreign banks will directly have an impact on corporate tax base. The provisions to be made by domestic and foreign banks according to the Banking Law no. 5411 have two kinds; general and private provisions. Other than the Banking Law, arrangements in the Regulation on Provisions shall also be taken as a base in making provisions. Our article has been prepared to analyze the provisions that the domestic or foreign banks, which are carrying out their activities in Turkey, may consider in the calculation of the corporate tax base. This article will comparatively analyze the provisions of the Banking Law no. 5411 and of the Corporate Tax Law no. 5520. Provisions made by domestic or foreign banks according to the banking legislation will be taken into consideration in the calculation of the corporate tax base in case the conditions in the Corporate Tax Law no 5520 are fulfilled. Therefore, the provisions of the banking legislation and tax legislation will apply in companies’ provision-making.