Ülkemizde 1998 yılına gelindiğinde, yaşanılan ekonomik sorunların daha da şiddetlenmesi, devleti vergisel alanda köklü değişiklikler yapmaya yöneltmiştir. 29.07.1998 tarihinde kabul edilen ve reform olarak adlandırılan 4369 sayılı Kanun yürürlüğe konmuştur. 4369 sayılı Kanunun vergisel alanda ne gibi değişiklikler yaptığına geçmeden önce, bu kanunun gerekçesinde neden böyle bir düzenlemeye gidildiği hakkında bilgi verilmiştir. Buna göre; “Ülkemizde 1 Ocak 1985 yılında yürürlüğe giren, KDV’nin son derece başarılı olarak uygulanması sonucunda, son on yılda vergi gelirleri reel olarak yaklaşık % 50 artmıştır. Ancak, vergi tabanının darlığı ve kayıt dışı işlemlerin yaygınlığı nedeniyle gerçek matrahlar üzerinden vergilerini ödeyen mükellefler hep sınırlı sayıda kalmış ve sistem vergi ödeyenlerin üzerine çok ağır yükler getirirken, vergi ödemeyenler için bir vergi cenneti haline gelmiştir.” “Gerek kamudaki finansman dar boğazı nedeniyle daha fazla vergi gelirine ihtiyaç duyulması, gerekse mevcut vergi sisteminin derin adaletsizliklerle dolu hale gelmesi nedeniyle 1998 yılı başına gelindiğinde ülkenin içinde bulunduğu durumdan çıkarılması köklü bir vergi reformunu gerekli kılmıştır.” “Böyle bir reformun temel ilkeleri vergi tabanının genişletilmesi, kayıt dışı ekonominin kayda alınması, sistemin basit ve açık bir hale getirilmesi ve vergisini düzenli olarak ödeyen bireylerin veri yükünü artırmadan vergi gelirlerinin artırılması olarak belirlenmiştir.” 4369 sayılı Kanun getirdiği bir çok yeni düzenleme ile kamuoyunda bazı eksiklikleri nedeniyle tartışılmasa da, aslında idarenin iyi niyetli olduğu konusunda görüşler hakimdir. Bizim bu çalışmamızda 4369 sayılı Kanunun ne türde değişiklikler yaptığı konusundan çok, baskı gruplarının bu kanunun oluşumunda ve sonrasında gösterdikleri baskılar ve bu baskılar sonucu grupların ne gibi çıkarlar sağladıkları konusu, önceki bölümde yaptığımız açıklamalar dahilinde incelenecektir.