Vergi harcamaları, istisna, muafiyet, oran indirimi ve vergi ertelemesi şeklinde görülen, koruyucu ve teşvik edici vergi uygulamalarını içeren standart vergi yapısından sapmalar olarak tanımlanabilir. Vergi kanunlarına göre vergi borcu doğuran bir olayın vergilendirilmemesi sonucu bütçe gelirlerinde bir azalışa yol açan vergi harcamaları ekonomik ve sosyal gerekçelerle uygulanırlar. Vergi harcamalarına yönelik eleştirilerin başında, söz konusu büyüklüklerin bütçede yer almaması ve dolayısıyla denetlenmemesi gelmektedir. Politik aktörlerin kamu harcaması yerine vergi harcamasına yönelmelerinin nedeni vergi harcamaları örtük bir harcama olduğu için genellikle sermaye lehine olmak üzere örtük bir kar transferi aracı olarak kullanılabilmesidir. Vergi harcamalarına ilişkin bir diğer tartışma, vergi gelirlerinde azalışa yol açan bu ekonomik büyüklük, vergi ayrıcalıklarından yararlanmayan diğer mükelleflerin vergi yükünü ağırlaştırmaktadır. Bu durum gelir dağılımını bozarak sosyal adalet ilkesi ile çatışma göstermektedir. Devletin vergi harcamalarını belirlerken emek gelirlerini koruyucu bir politikayı tercih etmesi ve toplam bütçe gelirlerinde önemli bir paya sahip olan bu tutarları bütçede göstermesi gerekmektedir. Böylelikle vergi harcamaları yoluyla hem vergi adaleti sağlanır hem de bütçe sürecinde şeffaflık ve hesap verebilirlik kriterleri yerine getirilir.
Tax expenditures can be identified as deviations from standard tax structure that comprehence protective and incentives objectives. Tax expenditures are allowances, exemptions, rate relief and tax deferrals. According to tax laws, an event that raises tax debt is untaxed and this causes revenue loss that applied with fiscal and social purposes. The most critisicsm of tax expenditures is neither being in the budget nor auditing. The reason of tending to tax expenditure instead of public expenditure by politic actors is the cause of being invisible, it can be used as implicit profit transfer in favor of capital. Another argument about tax expenditure is the economic magnitude that leads to a decline in tax revenues, aggravated the tax burden of the others who aren’t beneficiars. This case disrupts income distribution and conflicts social justice principle. The state should choose a policy to protect labor income while setting tax expenditures, and should report these amounts which have a significant share in total budget revenues, in the annual central administration budget law. Eventually by means of tax expenditures, both social justice is ensured and transparency and accountability criteria are fulfilled in the budget process.