Anayasa’nın 73’üncü maddesinde vergilerin kanunla konulacağı, değiştirileceği ve kaldırılacağı, 91’inci maddesinde de sıkıyönetim ve olağanüstü haller saklı kalmak üzere Anayasa’nın dördüncü bölümde yer alan siyasi haklar ve ödevlerin kanun hükmünde kararnamelerle düzenlenemeyeceği hükme bağlanmıştır. Buna göre, Anayasa’nın “Siyasi Haklar ve Ödevler” başlıklı dördüncü bölümünde yer alan vergi ödevine ilişkin olarak kanun hükmünde kararnamelerle düzenleme yapılması mümkün değildir. Vergilerin kanuniliği olarak adlandırılan bu ilke vergi “muafiyet” ve “istisna” hükümlerinin de kanunla düzenlenmesini gerektirir. Bu çalışmada vergi muafiyet veya istisnası düzenleyen yürürlükteki kanun hükmünde kararname hükümleri tespit edilerek, bu uygulamanın vergilerin kanuniliği ilkesine aykırılığı Anayasa Mahkemesi’nin ilgili kararları ışığında incelenecektir.
As per Article 73 of the Constitution, taxes can only be imposed, revised and suppressed by an Act of Parliament and as per Article 91 of the Constitution, except under martial law and state of emergency, the political rights and obligations governed by section four of the Constitution cannot be regulated by Decree-laws. Accordingly, it is not permitted to regulate by way of decree-laws the tax obligation indicated in Section four of the Constitution entitled “Political Rights and Obligations”. This principle known as lawfulness of taxes requires the regulation of tax “exemptions” and “exceptions” through an Act of Parliament. This study identifies the decree-laws in force, regulating tax exemptions and exceptions and, analyses the contravention of the principle of lawfulness of taxes by this practice in light of the relevant decisions of the Constitutional Court.