Bu çalışma, uluslararası vergi hukukunda ve çifte vergilendirmeyi önleme anlaşmaları(ÇVÖA)’nda yer bulmuş olan gerçek lehtar kavramının tarihsel geçmişi ile birlikte açıklanması ve Türkiye’nin imzaladığı anlaşmalar açısından bu kavramın değerlendirilmesi amacıyla kaleme alınmıştır. Çalışmada bu kavramın OECD(Organisation for Economic Cooperation and Development) düzenlemeleri çerçevesinde nasıl ele alındığı, tarihsel olarak nasıl geliştiği, kavramın iç hukuk veya uluslararası mali anlamda ele alınmasına yönelik tartışmalar ile bu kavramın Türkiye’nin imzaladığı ÇVÖA’larda nasıl düzenlediği açıklanacaktır. Yapılan araştırmalar göstermiştir ki, bu kavramdan ne anlaşılması gerektiği ile ilgili olarak süregelen tartışmalar, OECD tarafından yayımlanan model anlaşma yorumları ile azaltılmış ve kavram biraz daha netlik kazanmıştır. Türkiye’nin imzaladığı ÇVÖA’ların büyük bir bölümü OECD’nin model anlaşmasına uygun olmakla birlikte Hollanda ve Ürdün anlaşmasında bu kavramın yer almaması ile Yeni Zelanda anlaşmasına istisnanın protokoldeki istisnanın OECD yorumları ile çelişmesi dikkat çekicidir.
This study aims to evaluate the concept of beneficial ownership through its historical development and in terms of double taxation treaties Turkey has signed so far. Firstly, how the concept is regulated in OECD legislation will be explained, secondly its historical development and the debate over whether the concept should be given a domestic or international fiscal meaning will be mentioned and lastly how the concept is regulated in Turkish tax treaties will be addressed. Debates over the meaning of the concepts has been cleared with OECD commentaries on model tax treaties which clarified the meaning of the concept. Turkish tax treaties are largely suited to OECD model tax treaty with the exception of the Netherlands and Jordan treaties which doesn’t mention beneficial owner concept and the protocol of New Zealand tax treaty which includes an exemption that contradicts with the OECD commentaries.